Een maatje op je pad

Bedenk je eens hoe goed je het hebt. Een huis om in te wonen, al dan niet met je gezin. Een vast inkomen, van een baan of je eigen onderneming. Elke dag eten wat je wilt, ook al is het niet leuk om elke dag te koken. Op vakantie, zo mogelijk een paar keer per jaar, naar de zon, de sneeuw of waar je maar wilt. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Het kan ook anders, heel anders.
Er zijn kinderen en jongeren (ik zou bijna zeggen veel jongeren) in Nederland voor wie het niet vanzelfsprekend is om in een gezin te wonen. Ze wonen in een gezinsvervangend tehuis, opvang of op straat. Voor die kinderen en jongeren is een vakantie of een dagje uit niet weggelegd. Gewoon omdat ze niet alleen kunnen gaan, vaker nog omdat ze het niet kunnen betalen. Daarom is de Stichting Maatje op Pad opgericht. Om voor deze kinderen een leuke dag of meer dagen mogelijk te maken.
We kijken goed naar de wensen en mogelijkheden van de jongere of het kind. Wat is hun zorgvraag, wat hebben ze eventueel extra nodig aan begeleiding. Waar zouden ze graag heen willen. Wat maakt het voor hun een ervaring die ze nooit meer vergeten. Wat hebben ze nodig om even onbezorgd te kunnen genieten. Soms gaat er een vrijwilliger mee, die een klik heeft met de jongere, om er zeker van te zijn, dat ze samen een leuke dag kunnen hebben.

Kortom, een leuke dag of week valt deze doelgroep niet zomaar in de schoot. Daar moet wel wat voor gebeuren. En als het dan eenmaal gebeurt…. Dat lees je hieronder. Het verhaal van Lorenzo die en dagje Engeland gedaan heeft:
Lorenzo (19 jaar) is één van de eersten die met Maatje op Pad een dagje op stap mocht. Hij had een grote wens: een keer vliegen. Dankzij Maatje op Pad is deze wens uitgekomen. Toevallig, omdat een medebewoner van het huis waar Lorenzo woont naar London wilde om zijn vriendin te bezoeken. Lorenzo mocht mee met José als begeleider. Zo werden er twee vliegen in één klap geslagen. De jongen kwam veilig bij zijn vriendin en Lorenzo ging een dagje vliegen.
Lorenzo vindt het vliegen erg leuk, hij wilde dit graag omdat hij eens wilde ervaren hoe het is om in de lucht te zijn. Hij vond het leuk om mee te maken. Ondanks zijn hoogtevrees is hij niet echt bang geweest, alleen toen het vliegtuig een grote bocht maakte en hij uit het raampje heel ver omlaag kon kijken. De vliegreis voldeed zeker aan zijn verwachtingen, het duurde alleen wat langer dan hij verwacht had voordat hij daadwerkelijk in het vliegtuig zat. Eerst op het vliegveld, dan de douane, dan nog weer een (belastingvrije) winkelzone en dan pas op naar het vliegtuig.

Ze zijn een volle dag weggeweest, om 7 uur ’s ochtends in de trein en pas ’s avonds rond 23 uur terug. Vanaf het vliegveld ook weer met de trein naar de stad toe. Als eerste na aankomst in Londen werd een pub opgezocht om samen te lunchen voordat ieder zijn eigen weg ging. Een hele grote hamburger met chips in een authentieke pub. Het eten kwam in een liftje naar beneden, vlak naast ons.
Verder werd de Towerbridge bewonderd en de HMS Belfast, een aangemeerd marineschip. En natuurlijk werd een foto gemaakt van een beroemde telefooncel! In totaal hebben José en Lorenzo zo’n 5 uur een sightseeing tour door de stad gemaakt.

Terug op het vliegveld nog even samen genoten van een Corona met mexicaanse chips en dip. Een mooie afsluiting.

Lorenzo vond het een prachtige dag, hij heeft gezien dat hij op de heenweg zo’n 8 kilometer hoog vloog!